Postawy chłopów wobec edukacji w Królestwie Polskim na przełomie XIX i XX w.

Streszczenie w języku polskim

Zdobywanie wykształcenia na poziomie elementarnym przez chłopów w Królestwie Polskim w drugiej połowie XIX i na początku XX w. uwarunkowane było przez wiele czynników. Do najważniejszych z nich należała polityka państwa rosyjskiego wobec oświaty, które traktowało szkołę jako narzędzie do wpajanie lojalności wobec państwa. Z drugiej strony szkoła nie zawsze była postrzegana przez samych chłopów, jako instytucja niezbędna. Spowodowano to było m.in.: brakiem zrozumienia dla potrzeb edukacyjnych, biedą, czy rusyfikacyjnym charakterem oświaty. Przedstawiciele ludności wiejskiej, nabywali umiejętności czytania i pisania nie tylko w szkołach, ale bardzo często dzięki edukacji pozaszkolnej w tym działalności tajnego nauczania. Stopniowo wśród ludności wiejskiej zaczęła wzrastać świadomość korzyści płynących z edukacji. Wpływ na to miało prowadzenie nielegalnego nauczania oraz działalność polskich organizacji i działaczy społecznych stawiających sobie za cel podniesienie poziomu oświaty na wsi.